روش تشخیص عسل طبیعی و تقلبی

در این مقاله تلاش می کنیم از صفر تا صد "خرید عسل طبیعی" را برای مشتری توضیح دهیم. هدف ما اینست که مشتری پس از مطالعه این مقاله اطلاعات جامعی راجع "عسل طبیعی و تقلبی" کسب نماید و بتواند به سوالات زیر پاسخ دهد:

1- آیا عسل طبیعی جای شکر را می گیرد؟ عسل بخریم یا شکر؟

2- انواع عسل تقلبی کدامند و چگونه تهیه می شوند؟

3- چه روش هایی برای "تشخیص عسل طبیعی و تقلبی" وجود دارد؟ چگونه عسل طبیعی و تقلبی را تشخیص دهیم؟

4- انواع عسل طبیعی چیست؟ عسل وحشی و عسل کندو چه تفاوت هایی دارند؟

5- عسل تک گل و چندگل چه عسل هایی هستند؟ چند نوع عسل تک گل وجود دارد؟ ملاک انتخاب گل عسل طبیعی چیست؟

6- برای انتخاب بهترین برند عسل طبیعی چه ملاک هایی وجود دارد؟ بهترین مارک عسل ایران چیست؟

آیا عسل طبیعی جای شکر را می گیرد؟ عسل بخریم یا شکر؟

عسل و شکر هردو برای بدن لازم هستند. هر دوی این شیرین کننده ها دارای گلوکز و فروکتوز هستند. در مراحل تولید شکر اسیدهای ارگانیک، پروتئین، نیتروژن، آنزیم ها و ویتامینهای موجود در نیشکر نابود می شوند در حالیکه عسل به عنوان یک شیرین کننده طبیعی فقط در معرض گرمای متوسط قرار می گیرد. همچنین عسل دارای خواص آنتی اکسیدانی و آنتی باکتریایی است که در شکر وجود ندارد.

در این قسمت سه واقعیت تغذیه ای سلامتی عسل را بیان می کنیم تا مشخص گردد که عسل بهتر است یا شکر؟

1-یک قاشق سوپ خوری شکر با ساکاروز دارای 46 کالری است در حالیکه یک قاشق سوپ خوری عسل طبیعی دارای 64 کالری است اگر چه عسل ممکن است دارای کالری بیشتری باشد اما چون شیرین تر از شکر طبیعی است مقدار کمتری از آن را مصرف می کنیم و در نتیجه ممکن است حتی کالری کمتری نسبت به کالری شکر استفاده کنیم. اگر چه عسل گرانتر است اما مقرون به صرفه تر از شکر است.

2-شکر ساکاروز است که از دو مولکول چسبیده به هم تشکیل شده است هنگامی که شکر مصرف می کنیم معده ما مجبور است از آنزیم هایش برای جدا کردن این دو مولکول استفاده کند تا ما بتوانیم انرژی آن را دریافت کنیم. اما ساختار عسل کاملا متفاوت است زنبورها آنزیم خاصی را به شهد اضافه می کنند که ساکاروز را به گلوکز و فروکتوز تقسیم می کند.

این دو نوع شکر ساده مستقیما جذب بدن می شوند. عسل دارای شاخص گلیسمیک ( GL) است. GL مقدار تاثیر منفی غذا را در سطح گلوکز خون اندازه گیری میکند. هر چه میزان GL خون پایین تر باشد میزان جذب و تزریق قند به جریان خون آرامتر بوده و بنابراین فرایند هضم غذا آرام تر و سالم تر خواهد بود.

3-برخلاف عسل، قند خالی از مواد معدنی و ویتامین ها است و از مواد مغذی بدن برای متابولیسم استفاده می کند هنگامی که این مواد مغذی تمام می شوند متابولیسم کلسترول و چربی نیز متوقف می شود و این خود منجر به کلسترول بالا و مرض چاقی در بافتها و ارگانهای بدن می شود و این بدان دلیل است که بسیاری از افراد چاق از سوء تغذیه رنج می برند.

پیغام ما این است اگر مراقب اضافه وزن و چاقی خود هستید عسل انتخاب بهتری است. بعلاوه تفاوت آنها در مواد مغذی موجود در آنهاست. مزه شکر هیچگاه قابل مقایسه با عسل نیست. اگر چه مزه هر دوی آنها شیرین است اما عسل دارای مزه منحصر به فردی است که می تواند مفیدتر و عالی تر از بسیاری از غذاها و نوشیدنیها باشد. تنوع شهد گلهای موجود در عسل و مزه آنها آنقدر زیاد است که تجربه مزه هر کدام از آنها می تواند چشایی شما را تقویت کند.

در اینجا یک نکته مهم وجود دارد: کدام نوع عسل از شکر بهترست؟

موقعی که از عسل صحبت می کنیم، منظور ما عسل طبیعی است نه عسل تقلبی. چه بسا برخی از انواع عسل های تقلبی وجود دارند که نه تنها هیچ خاصیتی ندارند بلکه ممکن است برای سلامتی انسان مضر و حتی زیانبار تر از شکر باشند. بنابراین لازم است انواع عسل تقلبی و طبیعی را بشناسیم و با روش تشخیص عسل طبیعی و تقلبی آشنا شویم.

شناخت انواع عسل تقلبی

از آنجا که عسل های تقلبی بسیاری در بازار عسل ایران وجود دارد، بهتر است قبل از خرید عسل، انواع عسل تقلبی را بشناسیم. لازمه تشخیص عسل طبیعی و تقلبی، شناسایی راه های تقلب کردن است. تقلب در ساخت عسل به روش های متنوعی انجام می‌شود، در حدی که اگر شما را بالای سر یک کندوی عسل بردند هم نمی‌توانید مطمئن باشید عسل های داخل موم ‌های این کندوها تقلبی است یا اصل.

یکی از روش‌های تقلب در ساخت عسل این است که مواد گلوکزی را در آب و شیره گیاهان حل می‌کنند و به‌صورت عسل درمی‌آورند (عسل مصنوعی). راه دیگر این است که به جای گیاهان، زنبور‌ها را با آب قند تغذیه کنند (عسل تغذیه ای). این عسل در آزمایشگاه به علت درصد بالای ساکاروزی که دارد، قابل‌تشخیص است، اما در مغازه‌های عسل‌فروشی تقریبا غیرممکن است. بنابراین به طور علمی، عسل مصنوعی یا عسل تقلبی از نظر شیوه تولید به دو دسته کلی تقسیم بندی می شود. انواع عسل مصنوعی یا عسل تقلبی شامل موارد زیر است:

عسل صنعتی (عسل کارگاهی)

عسل صنعتی بدون دخالت زنبور عسل ساخته می شود و در ساخت آن از قند نیشکر و شیره خرما و . استفاده می کنند. مانند عسل خرما و عسل چینی .

عسل شبه طبیعی (عسل تغذیه ای)

عسل شبه طبیعی یا عسل تغذیه ای عسلی است که با دخالت زنبور عسل ساخته می شود اما زنبور عسل به صورت مصنوعی با آب و شکر و شیره میوه ها تغذیه می گردد.

انواع روش های تشخیص عسل طبیعی و تقلبی

روش تشخیص عسل طبیعی و تقلبی (روش حسی)

ایران کشوری چهار فصل با پوشش گیاهی بسیار متنوع است که منجر به تولید عسل های گوناگونی می شود. تنوع عسل در شهرهای مختلف، شناسایی عسل طبیعی از عسل تقلبی را دشوار می‌ کند. حال با ورود عسل انواع عسل مصنوعی و تقلبی به بازار و طمع‌ ورزی افراد سودجو، این شناسایی مهارت ویژه‌ ای می ‌خواهد؛ برخی ادعا می ‌کنند طعم، رنگ، میزان چسبندگی، میزان رطوبت، شعله ‌ور شدن یا نشدن، شکرک زدن یا نزدن و. نشانه ‌های خوبی برای شناسایی عسل تقلبی از عسل طبیعی است اما این نشانه ها هیچکدام قطعی نیست زیرا طعم، رنگ و میزان رطوبت عسل، رابطه مستقیمی با محیطی که زنبور در آن تغذیه کرده دارد.
در روش حسی، برای مصرف ‌کننده یک راه بیشتر برای تشخیص عسل طبیعی و تقلبی وجود ندارد؛ آن هم استفاده از ابزارهایی است که بدن در اختیارش گذاشته است. با چشمانش شکل ظاهری عسل را ارزیابی می کند، با بینی‌ اش آن را بو می‌کند، با زبانش آن را مزه ‌مزه می‌‌کند اگر مجموعه باب طبعش بود، اگر عسل به‌خصوص عطر و طعم گلها را داشت این عسل، عسل واقعی (طبیعی) است و ارزش آن را دارد که بهای آن را در حد معقول بپردازد.

مزه ی عسل طبیعی و تفاوتش با عسل تقلبی

عسل طبیعی، علاوه بر شیرینی خاص، دارای مزه و طعم ویژه ای است که فقط در عسل وجود دارد و عسل های مصنوعی فاقد این نوع مزه می باشند. عسل خالص و اصل به جز مزه شیرینی ، طعمی مطبوع دارد که بسته به گیاه آن فرق می کند درحالیکه عسل های نامرغوب، تقلبی، مصنوعی و صنعتی به جز مزه شیرینی چیزی ندارند. عسل طبیعی به سرعت در دهان آب می شود و پس از مصرف ایجاد انرژی و نشاط می کند، در حالی که عسل تقلبی طعم نبات می دهد.

تشخیص عسل طبیعی و تقلبی با بو

اگر درب بطری عسل مدتی بسته باشد، هنگام باز کردن درب، بو و رایحه مطبوع عسل طبیعی را می توانید استشمام کنید. هر نوع عسل طبیعی بویی متناسب با گل استحصال شده از آن دارد. عسلی که بوی خاصی ندارد کمی مشکوک به تقلبی است. عسل هایی که زنبور آن از گل‌ های معطر همانند گل محمدی، زعفران، اقاقیا تغذیه کرده‌اند، رایحه خوشبو‌تری دارند تا عسل‌هایی که زنبورهای آن از باغ ‌های میوه یا گون تغذیه کرده باشند، کسی که شامه ‌اش به بوهای طبیعی آشناست و رایحه گیاهان معطر را می شناسد به ‌راحتی از بوی انواع عسل، انواع گیاهانی را که زنبور از آن بهره برده شناسایی می کند.

روش تشخیص عسل طبیعی و تقلبی (روش علمی)

اگر تجربه کافی برای شناسایی عسل طبیعی از عسل تقلبی ندارید، می توانید به مشخصات و استاندارد هایی که نهادهای مسئول برای تولیدکنندگان محصولات عمده، تعریف کرده ‌اند رجوع کنید. آزمایشگاه ‌های معتبر عسل برای تشخیص خلوص عسل و محاسبه میزان قند افزودنی به آن به مصرف کنندگان کمک می کنند. با تعیین میزان ساکاروز، رطوبت و پی هاش عسل، تا حد زیادی می توان عسل طبیعی را از عسل تقلبی تشخیص داد. خصوصیات فیزیکی و شیمیایی عسل طبیعی به شرح زیر است:

میزان رطوبت عسل طبیعی

با افزایش میزان رطوبت عسل احتمال تخمیر آن بیشتر می شود. بسیاری از سازمان های ملی زنبورداری در اروپا حداکثر رطوبت عسل را بین ۱۸ تا ۵ /۱۸ گرم در صد پذیرفته اند. براساس تحقیقات انجام شده، عسل هایی که رطوبت آنها کمتر از ۱/ ۱۷ درصد باشد تخمیر نمی شوند، از ۱ /۱۷ تا ۲۰ درصد امکان تخمیر شدن و بالاتر از ۲۰ درصد قطعاً در معرض خطر تخمیر قرار خواهند گرفت. سازمان ملی استاندارد ایران ( ISIRI 92 ) میزان رطوبت ۲۰ درصد را به عنوان حد مجاز رطوبت عسل پذیرفته است.
مخمرهای موجود در عسل اسموفیلیک (Osmophilic) می باشند و رطوبت موجود در هوا را به شدت جذب می نمایند و در رطوبت بالای عسل، این مخمرها فعال شده و عسل را تخمیر می نمایند. عسلی که بصورت طبیعی در کندو تولید شده باشد رطوبت کمی خواهد داشت و اکثر عسل های طبیعی تولید شده در ایران رطوبتی در حد مجاز را دارند. معمولا در مناطق مرطوب، چون شمال کشور عسل های تولیدی بیشتر در معرض افزایش رطوبت هستند. طبق استاندارد ملی ایران (شماره ۹۲ ) میزان رطوبت موجود در عسل با روش رفرکتومتری و اندازه گیری میزان ضریب شکست نور در دمای ۲۰ درجه تعیین می گردد.

میزان ساکاروز موجود در عسل طبیعی

بعضی از افراد متقلب جهت افزایش حجم عسل تولیدی خود اقدام به افزایش شکر به خوراک زنبورعسل می نمایند. از این رو اندازه گیری میزان ساکاروز موجود در عسل یکی از پارامتر مهم جهت تعیین خلوص عسل می باشد. تعیین میزان ساکاروز معمولا با روش تیتراسیون فهلینگ و دستگاه ساکرامات انجام می پذیرد. معمولا مقدار ساکاروز موجود در عسل بین ۲- ۸ درصد متغیر است و چنانچه مقدار ساکارز عسلی زیر ۳ درصد باشد عسل فوق العاده مطلوب و مناسبی است. البته در استاندارد ملی ایران حداکثر مقدار مجاز برای ساکاروز موجود در عسل ۵ درصد در نظر گرفته شده است.

نسبت فروکتوز به گلوکز در عسل طبیعی

جهت تشخیص میزان خلوص عسل تعیین نسبت بین قندهای فروکتوز و گلوکز از اهمیت ویژه ای برخوردار است. زیرا این نسبت در عسل های طبیعی و خالص با عسل های تقلبی متفاوت می باشد و چنانچه نسبت فروکتوز به گلوکز در عسل از یک بیشتر باشد، نشانگر تغذیه زنبورها از شهد گل ها بوده و اینکه به آنها مواد قندی مصنوعی جهت خوراک داده نشده است. همانطور که پیشتر در معرفی ترکیب عسل ذکر کردیم میزان فروکتوز عسل حدود ۳۸ درصد و گلوکز حدود ۳۰ درصد می باشد بنابراین در عسل های طبیعی و خالص نسبت فروکتوز به گلوکز معمولا عددی بین ۱ تا ۲/۱ می باشد که این نسبت در عسل های مصنوعی معمولا عددی کمتر از ۹۵/ ۰ می باشد که در استاندارد ملی ۹۲ ایران مقدار ۹۰/ ۰ به عنوان حداقل مقدار مجاز و قابل قبول برای این نسبت پذیرفته شده است.

تعیین فعالیت دیاستازی عسل طبیعی

فعالیت دیاستازی عسل نیز یک فاکتور کیفی است که در اثر ماندگاری عسل و حرارت دیدن آن تغییر می کند و مقدار آن نشانگر تازگی عسل یا حرارت ندیده بودن آن می باشد. معمولا آزمون دیاستاز عسل طبیعی و سالم باید مثبت باشد، یعنی عسل حرارت ندیده نباشد و فعالیت دیاستازی (DN) مناسبی داشته باشد بطوریکه طبق استاندارد ملی یک عسل مرغوب باید حداقل میزان فعالیت دیاستازی برابر ۸ را داشته باشد. آزمون دیاستاز نیز به دو صورت کمی و کیفی صورت می گیرد. در آزمون کمی مقدار فعالیت دیاستازی با استفاده از تکنیک اسپکتروفتومتری و اندازه گیری جذب نمونه عسل در حضور نشاسته و ید در طول موج ۶۶۰ انجام می شود.
طبق روش استاندارد ملی ۹۲ ایران، در این روش رنگ آبی که ناشی از حضور همزمان نشاسته و ید می باشد در اثر فعالیت آنزیم های دیاستاز عسل رو به کاهش می رود. بنابراین کاهش رنگ آبی در فواصل زمانی معین اندازه گیری می شود. در روش کیفی نیز آزمایش در حضور نشاسته و ید صورت می گیرد و تغییرات رنگ ناشی از حضور آنزیم دیاستاز نشان دهنده وجود این فعالیت در عسل می باشد.
در آزمون کیفی یک قسمت عسل را با دو قسمت آب مقطر مخلوط کرده، سپس ۱۰ میلی لیتر از این محلول را با ۱میلی لیتر محلول نشاسته ۱درصد مخلوط نموده، یک ساعت در حرارت ۴۵ درجه سانتیگراد در آون یا بن ماری می گذارند و سپس به آن ۱میلی لیتر محلول ید اضافه نموده و بلافاصله رنگ را مشاهده می نمایند. سپس به لوله شاهد که حاوی محلول عسل بدون هیچ حرارت دادنی می باشد، نشاسته و ید اضافه نموده سپس لوله های نمونه و شاهد از نظر رنگ مقایسه می شوند.
اگر عسل طبیعی باشد و قبلا حرارت ندیده باشد و آنزیم های آن از بین نرفته باشد، با حرارت ۴۵ درجه در مدت یک ساعت آنزیم های موجود در آن فعال شده و روی محلول نشاسته اثر نموده، آنرا هضم می نماید به طوریکه در لوله حاوی عسل گرم شده رنگ زیتونی یا قهوه ای ظاهر می گردد و در لوله شاهد رنگ محلول آبی سیر مشاهده می شود. بنابراین در عسل طبیعی رنگ در دو لوله یکسان نخواهد بود ولی اگر عسل حرارت دیده یا تقلبی باشد رنگ در دو لوله شاهد و نمونه یکسان و به رنگ آبی خواهد بود.

تعیین هیدروکسی متیل فورفورال (HFM) در عسل طبیعی

تعیین مقدار هیدروکسی متیل فورفورال فاکتوری مهم در تعیین کیفیت و تازگی عسل است و همچنین نشان دهنده حرارت دیدگی عسل نیز می باشد. در عسل های تازه عملا هیدروکسی متیل فورفورال (HMF) وجود ندارد، اما با ماندن عسل در آن ایجاد شده و بتدریج مقدار آن افزایش می یابد.
البته میزان افزایش آن وابسته به PH عسل و درجه حرارت محل نگهداری آن دارد. ذخیره عسل در مناطق گرمسیر باعث افزایش فاکتور HMF در آن می شود. اتحادیه اروپا و استاندارد ملی ایران میزان استاندارد حداکثر ۴۰ میلی گرم در کیلوگرم را به عنوان مقدار مجاز اعلام نموده است. دو روش کمی و کیفی برای اندازه گیری هیدروکسی متیل فورفورال (HMF) در استاندارد ملی معرفی شده است.

در روش کمی از تکنیک اسپکتروفتومتری و اندازه گیری جذب در دو طول موج ۳۳۶ و ۲۸۴ نانومتر استفاده می شود. در روش کیفی اساس آزمایش بر پایه رزورسینول HMF و ایجاد رنگ قرمز می باشد.

در روش کیفی طبق استاندارد ملی شماره ۹۲ ، ابتدا ۲۰ گرم عسل را در ۲۰ سانتیمتر مکعب آب سرد حل کرده، ۴۰ سانتیمتر مکعب اتر تیلیک به آن افزوده و آنرا به آرامی بهم زده و مخلوط می کنیم.
قسمت اتری را به یک بشر کوچک منتقل کرده و می گذاریم تبخیر شود. باقیمانده تبخیر را در ۱۰ سانتی متر مکعب اتر حل کرده و به ۲ سانتیمتر مکعب از این عصاره اتری ۲ سانتیمتر مکعب محلول یک درصد رزورسینول در اسید کلریدریک قوی اضافه می کنیم. چنانچه فورا رنگ صورتی در قسمت اسیدی ظاهر شود، نتیجه مثبت بوده و دلیل وجود قند اینورت مصنوعی در نمونه است. این رنگ صورتی پس از ۲۰ دقیقه تیره شده و تبدیل به رنگ قرمز آلبالویی در حد فاصل دو قسمت اتری و اسیدی می گردد. همچنین نتیجه این آزمایش در مورد عسل طبیعی که حرارت دیده باشد مثبت است.

اندازه گیری خاکستر یا مواد معدنی در عسل طبیعی

میزان مواد معدنی موجود در عسل یک عامل تعیین کننده کیفیت برای عسل های با منشاء گیاهی می باشد میزان خاکستر یا مواد معدنی عسل نسبت به عسلک کمتر است. عسلک در واقع عسل با منشا ات می باشد که در مواردی که زنبور ترشحات شیرین درختان یا شته ها را جمع آوری و تبدیل به عسل نماید تولید می شود و درصد گلوکز بالاتری نسبت به عسل طبیعی دارد. در حال حاضر، این معیار با هدایت الکتریکی جایگزین شده است. استفاده از معیار خاکستر بعنوان یک فاکتور تعیین کیفیت در دوره انتقالی باید حفظ شود، تا زمانیکه هدایت الکتریکی عسل، بعنوان استاندارد جهانی پذیرفته شود.

اندازه گیری هدایت الکتریکی عسل طبیعی

امروزه اندازه گیری هدایت الکتریکی بجای بررسی خاکستر یک مقیاس مناسب دیگر برای تشخیص میزان خلوص عسل می باشد. این معیار به خاکستر و اسید موجود در عسل بستگی دارد. هر چه میزان این مواد بیشتر باشد هدایت الکتریکی بیشتر است. میزان هدایت الکتریکی در عسل حداکثر باید ۸ /۰ میلی زیمنس بر سانتی متر (ms/cm) باشد و این میزان در عسل های مخلوط شده با عسلک از این مقدار بیشتر است. البته عسل تعدادی از گل ها و همچنین مخلوط آنها، استثناء بوده و تفاوت فاحشی در میزان هدایت الکتریکی آنها وجود دارد.
با توجه به نیاز به اطلاعات بیشتر درباره عسل ها، ضروری است استانداردهای عسل های اختصاصی با منشاء گیاهی و جغرافیایی مختلف مشخص شود. اندازه گیری هدایت الکتریکی عسل طبق روش استاندارد ملی ۹۲ به سادگی توسط دستگاه هدایت سنج (کنداکتومتر) در دمای ۲۰ درجه سانتیگراد صورت می گیرد. از این آزمون برای تشخیص عسل های تک گل از یکدیگر و تمیز عسلک از عسل استفاده می شود.

اندازه گیری اسیدیته آزاد عسل طبیعی

طبق استاندارد ملی ۹۲ ، میزان اسیدیته آزاد برای عسل حداکثر ۴۰ میلی اکی والان در هر کیلوگرم پذیرفته شده است. هرچند که در دستورالعمل کدکس این مقدار تا ۵۰ میلی اکی والان در کیلوگرم افزایش پیدا کرده است. اسیدهای موجود در عسل در ساختن مزه خاص آن دخالت دارند. اسید موجود درعسل احتمالا در عدم رشد میکروب ها در آن تاثیر دارد. بیشترین اسیدی که در عسل وجود دارد اسید گلویک است که از تاثیر آنزیم گلوکز اکسیداز بر روی گلوکز تولید می شود. در این واکنش پراکسید هیدروژن نیز تولید می شود که باعث جلوگیری از فساد عسل در طول رسیدن می شود.
چندین اسید دیگر نیز در عسل وجود دارند که مقادیر آنها متغیر بوده و عبارتند از: اسید استیک، اسید بوتریک، اسید سیتریک، اسید فرمیک، اسید لاکتیک، اسید مالیک، اسید پیروگلوتامیک، اسید فسفریک، اسید سوکسینیک، اسید اکسالیک. در مواردی که در مراکز پرورش زنبور عسل زنبورها با محلول شکر تغذیه می شوند، زنبورداران به عسل بدست آمده از آنها اسید سیتریک اضافه می کنند تا راحت تر هیدرولیز شود و در نتیجه این کار اسیدیته آزاد در این عسل ها از حد مجاز بالاتر می رود و این امر نشان دهنده ناخالص بودن این عسل ها می باشد.

میزان قندهای احیا قبل هیدرولیز عسل طبیعی

معمولا وقتی نمونه یک عسل طبیعی به دست می آید قند های احیا کننده آن قبل از هیدرولیز باید بالای ۷۰ گرم درصد گرم عسل باشد. البته استاندارد ملی شماره ۹۲ ایران مقدار ۶۵ گرم در صد گرم عسل را به عنوان حداقل مقدار پذیرفته است و طبق این استاندارد این آزمون با روش تیتراسیون و استفاده از محلول های فهلینگ انجام می پذیرد. همچنین اندازه گیری قندها در عسل طبق روش استاندارد ملی ۱۲۱۸۷ ایران با روش کروماتوگرافی گازی نیز انجام پذیر است که روشی دقیق تر و حساس تر نسبت به روش تیتراسیون می باشد.

میزان مواد جامد غیر قابل حل در آب

اندازه گیری مواد غیر محلول، برای تعیین ناخالصی بیش از حد مجاز عسل، روش آزمون مفید و مهمی است. طبق استاندارد ملی ۹۲ ایران، حداکثر مقدار مجاز مواد جامد غیر محلول در عسل های استخراج شده با سانتریفیوژ ۱ /۰ گرم در ۱۰۰ گرم عسل تعیین شده است. البته در عسل های استخراج شده تولیدی معمولا میزان این مواد کم و مقداری بین ۰۵ /۰ تا ۰۰۵ /۰ گرم در ۱۰۰ گرم است. موم عسل از جمله مواد اصلی تشکیل دهنده مواد جامد غیر محلول می باشد و به منظور صاف کردن عسل و جدا کردن موم از فیلتر کاغذی استفاده می شود که البته این روش تا کنون پذیرفته نشده است.

قابل توجه مشتریان گرامی عسل کوهستان و هموطنان گرامی:

برای خرید عسل در تهران و شهرستان ها از برندهای معتبر عسل خرید نمائید. البته برند معتبر عسل با برند معروف عسل تفاوت دارد. لطفا در خرید عسل طبیعی دقت کافی به خرج دهید و عسل مورد نیاز خود ( چه از طریق حضوری یا خرید اینترنتی عسل ) را از عسل فروشی و فروشگاه عسل یا فروشگاه اینترنتی عسل معتبر تهیه کنید. از آنجا که هموطنان گرامی برای خرید عسل طبیعی در تهران مرتبا سراغ فروشگاه عسل در تهران را می گیرند به اطلاع می رسانیم که برای خرید عسل در تهران، عسل کوهستان هیچ شعبه ای در تهران ندارد و تمامی سفارشات تهران و سراسر کشور از اصفهان ارسال می گردد.
تاکید می شود که عسل کوهستان دکتر عموشاهی (عسل بیست) در تهران هیچ شعبه ای ندارد، فلذا چنانچه قصد خرید عسل کوهستان دکتر عموشاهی (عسل 20) را دارید می توانید از فروشگاه اینترنتی عسل کوهستان به نشانی ASAL20.ir خرید نمائید.

لذا تمامی عسل های دیگری که با نام عسل کوهستان » به فروش می رسد، تحت ضمانت عسل دکتر عموشاهی نمی باشد و عواقب مصرف اینگونه عسل ها بر عهده فروشنده می باشد. لطفا در هنگام خرید عسل هایی که با نام کوهستان ارائه می گردند به لوگوی اصلی عسل کوهستان دقت فرمائید تا متضرر نشوید.

هرگونه کپی برداری از مطالب سایت عسل کوهستان ممنوع است و پیگرد قانونی دارد

روش درمان خانگی سرماخوردگی

عسل های موجود در بازار عسل ایران تقلبی یا طبیعی؟

خواص درمانی عسل خام کوهستان